11.7.08

susam


susam sokağındaki kırpık ın evinde yasıyorum gibi son 1 haftadır,beklemekle, metrekare kadar olan dünyam varmış gibi,boğulmuşum gibi,sıkışmışım gibi,çıkamıyorum küpün içinden,biri beni çekip çıkarmadıkça..hep huzur dolusu şeyler mi yazılmalı bloğa acaba,diil,umut edilen o,ama kusura bakmayın yazamayacağım son bi kaç zamandır..bekledğim vizemden yeller esiyor..sıkıştırılmış zamana karşı yarıştığım mücadelede hala beklemem söleniyor,evimde olmadığım için daha güçlü olamıyorum,veryansından başka dilimin ucuna bişey gelmiyor.Bütün planlarım,paraların yanında, kendi başıma yaptığım interraille her sabah başka bi şehirde uyanmak hayalleri de uctu gitti,onun yerine de yeller esiyor,üstüne bir bardak su iç deniliyor,ya da "beklemekle mecbursun,ben diplomatım istediğim kadar da bekletirim senin planların umrumda diil" deniliyor. Şu kadarcık Pollania cılık oynayabiliyorum,kısmet diilmiş,tek başımayken başıma bişey de gelebilirdi ..gibilerinden..
öle yada böle UK sınırlarından çıkıp 1 Ay sonra türkiyeye dönüyorum,evime..güvene..huzura..
ve dönmeden evvel Londradan ayrılmak istiyorum,bu hafta..bi kaç gün içerisinde..bu evden..
kaça kadar sayınca ışınlanabiliriz?
o kücücük küpün içinde aklımızın almadığı kadar cok eşya,ıdı bıdı varmıydı kırpığın evinde acaba,yatacak yeri varmıydı?
dışardan sadece küp gibi görülen, içeride kocaman bir dünyayı barındırabilir miydi acaba?
benim evime de konuk olabilir misiniz?
küpümden çıkabilirim belki de..
kahve yaparım,köpüklü..
icim acıdı..

0 can: