birkaçvurkaç derler bir de

herkese böyle gelir mi acaba,yoksa ben mi ayrıntıda takılı kalıyorum?
filmlerde,dizilerde,her ne ekranda,karşımıza iliştirilen bay-bayanlarda,
tam siparişi verilen ama yemeden kalkılan yemekler,kahveler ziyan olmaz mı?Özel hayatında yolunda birşey gitmediği zaman,ertesi gün işe nasıl gidicem diye sıkıntı duyan adamlar böyle düşünerek senaryonun dışına çıkamazlar mı acaba?Koşarken,kaçarken,kovalarken,yere bişeyler düşürülüp,izini belli etme sahneleri daha dikkatli çekilemez mi,düşürmeseler,unutmasalar,bizi de daha da strese sokmasalar mesela?

Filmlerden açılmışken konu,Benjamin'de olduğu gibi,
* Peki ben 5 dakika sonra doğsaydım,hayatım daha farklı olabilir miydi acaba?Hayatın akışında nerede yer alırdım acaba?

*Bir de -umut- çok fena bişey zannımca,herkes der ya kaybetme sakın diye,boşuna söylemiyorlar aslında.yere düşünce böle tuzbuz olup,sıkıysa eski haline getir kavanozu gibilerinden yapılması imkansız hal alıyor o varlık,her ne ise o..ya da tansiyon gibi,bir kere eksik gidiyorsa birşeyler,kan şekerin düşüp,yere bayılan şey sen oluyorsan bu sefer,daha da dibe düşüyorsun aslında farketmeden,daha da kanın geri çekiliyor geriye doğru sayıp.
Ve ben,her ne ise onun adı,onun değişkenliği,onun bi artan bi azalan varlığı,kendini olmak istediğin yerlerde görebilme yeteneği nasıl ve nerede kazanılıyorsa,nasıl doğuyorsa o ışık içine,onu kendiliğinden içine sızdıran duyguya helal olsun derim ben hayatta,her ne ise onun da adı.