nereye

ben birşeylerin "YENİ"olma mücadelesini duyarken , herkes de bir gelgit yaşıyor gibi nedense çevremde.Herkes söyleniyor,elinde olmayanı,elinden birşey gelmediklerini,çevresinde hayatını zorlaştıran insanları,ama bu yakınmak için söylenme değil,durum o sadece,gözardı edemeyeceği şey o sadece,elimiz kolumuz bağlı gibi herşey sadece ..olmamalı ama, "öyle". Herkes de tatlı bir hırs var gibi.
Herkes birşeyleri değiştirmek istiyor,merdiven inip biniyor,camdan baktığında sayısız figür geçip gidiyor gözünden,dalıyor öyle,film karakteri oluyor kimi zaman,bazen de kendine müslüman,kendine kalsın istiyor beyninden gecen binlerce yokuş iniş,çıkışlar,bazen tek uyumasın istiyor canı,bazense haftlarca görmeden yaşayabilmek..nedir bunun doğrusu,ya da nedir bu cümlelerimdeki kel alakalık:)

bugün olduğum sınav,hayatımdan kesitle önüme konulmuş sınav gibiydi,kaderimi bile ellerimin arasından işaretlediğim a,b,c,d,e şıklarıyla tanımlamak istememiştim.Hani alında yazardı niye şıklarda gördüm bugün peki.

ve son bir geçiş yapıyorum;inspired by "god is an astronaut;all is violent,all is bright"lov u the song:)